علاوه بر آن ما برای اینکه از صحت اپتیک و فایل های CMM شده مطمئن شویم حداقل یک اندازه را باید با اپتیک روی قطعه کنترل کنیم. اگر این کار را انجام ندهیم ممکن است که اپتیک یا CMM ما خطایی داشته باشد و بر اساس همین خطا، کار را پیش ببریم و در نهایت منجر به فاجعه شود.
یک نکته بسیار مهم این است که کسانی که بخواهند کروکی برداری انجام دهند، باید اطلاعات کامل از قطعات استاندارد داشته باشند.
برای هر قطعه ی استانداری، اطلاعات زیادی مانند ابعاد و اندازه های آن در دسترس هست. پس اگر شما تشخیص دهید که از چه قطعه ی استانداردی استفاده میکنید و اطلاعات مربوط به آن را یادداشت نمایید، کارتان بسیار آسان میشود و میتوانید در وقت خود بسیار صرفه جویی کنید.
در زمان کروکی برداری، ابتدا با کمک خطکش یا گونیا، ابعاد و اندازه های قطعه را بر اساس مقیاس مشخصی روی کاغذ بیاورید. عدم انجام این کار و بی توجهی به طول و عرض قطعه و فضا، باعث ایجاد خطا در ابعادبرداری میشود. ولی وقتی موارد را با یک مقیاس مشخص (حتی غیراستاندارد) بر روی کاغذ بیاورید و سپس جزئیات را وارد کنید، درصد خطای کار شما به شدت پایین می آید. پس روش اصولی کروکی برداری به این شکل هست :

• ابتدا با توجه به قطعه، ابزار مناسب را انتخاب کنیم.
• با کمک کاغذ، مداد، خطکش و گونیا شروع به کروکی برداری دستی کنیم.

حتما لازم نیست که تمام کروکی را روی یک کاغذ بیاورید، میتوانید تعداد بیشتری کروکی ایجاد کنید و در هر کدام به قسمتی از قطعه بپردازید.
امیدوارم که این مطالب بتواند کمک شایانی برای طراحی کامل و استاندارد برای شما باشد مخصوصا در مهندسی معکوس.

ابزارهای کروکی برداری

بسته به قطعه و شرایط ابعاد برداری، متفاوت می باشد که در زیر لیست آنها آمده است:

1- گیج ضخامت سنج (Thickness gauge)

2- صفحه صافی (میز اندازه گیری)(Surface Plate)

3- کولیس (Vernier Caliper)

4- میکرومتر (Micrometer)

5- زاویه سنج (Goniometer-Angle gauges)

6- عمق سنج (Bathometer)

7- کولیس داخلی (پرگار داخلی) (Inside Colipers)

8- کولیس خارجی (پرگار خارجی) (Outside Colipers)

9- گونیا (Bevel gauge)

10- خط کش (Rule gauge)

11- گیج شعاع سنج (R سنج) (Radius gauge)

12- ساعت اندازه گیری ( Indicator Dial gauge)

13- تراز (Level Measurement tool)

14- دستگاه سایه نگار نوری (پروفایل پروژکتور) (Profile Projector Machines)